Tafel op De Plek Des Onheils

Zo nu en dan kan ik zo balen van het fotografische geheugen dat paarden van nature hebben... 🙄 Rijd ik het eerste rondje door de bak, springt Harrie [niet zijn echte naam om paardenprivacy-technische redenen] een gigantisch gat in de lucht en wil hij er als een haas vandoorgaan. 😱🐎 Ik ben daar ondertussen aan gewend en heb hem binnen een paar passen teruggereden naar stap, zodat ik kans heb om te zien waar hij zo heftig op reageerde.

Staat er een tafel op De Plek Des Onheils... 😱🐴

Ik had duidelijk mijn paardenbril niet op toen ik voor het opstijgen mijn gebruikelijke rondje door de bak liep met Harrie aan de hand. Sowieso kon ik die zwarte tafel met zes stoelen in dezelfde kleur niet goed zien omdat ik ehm... aan de kleine kant ben en er een heg tussen mij en de tafel in groeit die net hoog genoeg is om die meubelstukken aan het oog te onttrekken. Harrie met zijn grote lijf zal ze ongetwijfeld wel hebben gezien, maar ik loop altijd tussen Harrie en De Plek Des Onheils (het erf rond de varkensstallen waar de buitenbak vlak naast ligt) in, omdat hij van die kant de zombieboer en diens handlangers verwacht. 🧟‍♂️ 🐷 Een voorzorgsmaatregel in het kader van #doorschadeenschande 😅 Daarnaast heeft mijn grote vriend ondertussen zoveel vlieguren met het aangaan van spannende situaties gemaakt met mij aan zijn zij dat hij aan de hand stiekem heel stoer is geworden. 💪🐴

Onder het zadel gaat het ook al honderd keer beter dan in het begin [en ja, uiteraard heeft dat mede te maken met dat ik beter ben geworden in het loslaten van mijn eigen spanning 😅], maar mensen, dieren en dingen die op De Plek Des Onheils verschijnen zijn in Harries ogen nog steeds per definitie verdacht. En dus kan je verwachten dat als er daar 's nachts zo'n onschuldige zwarte tafel en idem stoelen zijn gegroeid, die verandering tot een megasprong zijwaarts en een aanzet tot een heftige vluchtreactie leidt. Ondanks dat geen van allen een stap verzetten of een vin verroeren.

Je snapt het al: aangepast programma. 🙄🐴

Stapsgewijs stapten we telkens ietsje dichter langs die gevaarlijke meubelstukken, waarbij ik me focuste op een deeldoel en hij naar die enge dingen mocht kijken terwijl we ze passeerden. 👀 Op die manier kon hij met beide ogen vaststellen dat ze echt niet, echt niet, ECHT NIET bewogen. Uiteraard beide kanten uit, want linksom is nou eenmaal niet hetzelfde als rechtsom bij paarden. Maar die aanpak wierp vruchten af, want we konden er na een paar rondes ontspannen langsrijden. 🥳🐴

Terwijl we naast elkaar uitstapten zijn we de tafel en stoelen ook nog even te voet gaan inspecteren en waren ze helemaal OK. De grif uitgereikte hooibrokjes hielpen uiteraard om ze nog leuker te maken. 😋🐴🍪

Hester Stasse, Very Important Horse - Meer ontspanning, plezier en vrijheid met paarden

PS: Zet jouw paard het regelmatig op een lopen als er een bos- of bakkabouter opduikt tijdens het rijden? 🧙‍♂️😱 Wil jij beter om kunnen gaan met zijn en jouw spanning op zulke momenten? Een reeks schriktrainingen zonder schrik (met click!) doet wonderen! 😃🐴 Stuur me een berichtje of app me (+31 6 8007 4489), dan parkeer ik mijn brandweerwagentje binnenkort bij jou en je paard voor de stal of het hek.