Natuurlijk weet je dat die angst of spanning voor of op je paard nergens voor nodig is

Jij weet ook wel dat het geen reele angst is. Dat die spanning onnodig is. Dat je paard geen draak is. Eigenlijk zelfs een hartstikke lief dier is. Dat het sowieso niet persoonlijk bedoeld is. En dat die ene dolle rit, val, beet of trap niet opweegt tegen al die keren dat er niets gebeurde. Maar angst en spanning zijn niet reeel. Die is er gewoon, of het nou logisch is of niet. Bijvoorbeeld omdat je huidige of vorige paard je gebeten of getrapt heeft, of omdat je heel hard van zijn rug af bent gevallen toen hij op hol sloeg. Mogelijk zelfs in het ziekenhuis bent beland en een lange revalidatieperiode achter de rug hebt. En ook al ben je er wel zonder lichamelijke kleerscheuren vanaf gekomen, of kan je ondertussen weer alles doen wat je daarvoor ook deed, in je hoofd is er een flink litteken achtergebleven. En dat merk je nu elke keer dat je bij je paard bent, of misschien wel al zodra je aan hem denkt.

De wereld met je paard wordt steeds kleiner

Waarschijnlijk heb je gemerkt dat de wereld met je paard steeds kleiner wordt. Als je spanning voelde tijdens het buitenrijden besloot je op een bepaald moment misschien enkel nog een buitenrit te maken op een windstille dag bij een strakblauwe lucht. Vervolgens werd het hooguit een rondje om het erf, en daarna helemaal geen buitenritten meer. Was je al geen fan van buitenritten, dan kan het zijn dat je stopte om in de buitenbak te trainen als er veel wind stond, vervolgens al bij een rustig briesje, en je daarna enkel nog in de binnenbak ging rijden, waarna je besloot om alleen maar te rijden als je instructeur erbij was.

Als het om wedstrijdstress gaat, dan ben je mogelijk eerst enkel proeven op eigen terrein gaan rijden. Vervolgens heb je je ambitie om verder te komen in de dressuur, het springen of de reiningsport misschien maar helemaal aan de wilgen gehangen. Terwijl dat eigenlijk was waar je je paard voor had gekocht.

Worstel je met spanning in de omgang met je paard, dan merk je waarschijnlijk dat je steeds schrikachtiger wordt in de buurt van je paard. Kon je hem voorheen nog prima leiden, poetsen en voeren, nu maak je zelfs van zijn kleinste beweging al een sprong de andere kant op. Je vertrouwt hem alleen nog maar als hij aan twee kanten vastgebonden staat, of er een hek, schot of deur tussen jullie in is. Langzaam maar zeker laat je de verzorging meer en meer aan anderen over, totdat je nog maar zelden op stal komt.

Al met al geen situaties waar je blij van wordt. En ook geen situaties waar je langere tijd in wilt blijven hangen. Je weet dat doen alsof geen oplossing is, zeker niet omdat je paard daar feilloos doorheen prikt.

Mindset-Boost voor Paardenmensen

In 10 weken help ik je om in plaats van een stresskonijn, even zen als je paard te worden.

In dit programma ligt de focus op jou, die 50% van de combinatie waar je als je heel eerlijk bent misschien net iets te weinig tijd, liefde en aandacht in steekt; je paard staat immers op nummer 1. ;-)

Wat we gaan doen

In die tien weken ontmoeten we elkaar zes keer, waarvan vijf keer online. Sowieso wil ik je paard en jou tenminste een keer live ontmoeten, omdat ik heb gemerkt dat ik jullie gerichter kan ondersteunen als ik een duidelijk beeld heb van jullie relatie, reacties en omgeving. Drie van de coachingsessies zijn online in een groep, omdat het gewoon fijn is om met mensen te praten die met hetzelfde probleem worstelen als jij. Daarnaast coach ik je twee keer 1-op-1 via Zoom om je te helpen met de punten waar jij specifiek tegenaan loopt met je paard en jezelf.

Werken aan jezelf als paardenmens

Door te werken aan hoe jij naar jezelf, je omgeving en alle verwachtingen kijkt die beïnvloeden wat je doet, verander je het gevoel waarmee je met je paard aan de slag gaat. Dat is een belangrijke stap om de spanning die je hebt als je je paard leidt of rijdt te verlagen. Want als je aan allerlei eisen moet voldoen, dan legt dat een enorme druk op jullie contact en dat is precies wat je niet meer wil.

In feite staat je alarmsysteem iets te gevoelig afgesteld op dit moment. Uitschakelen is geen goed idee, want dat stemmetje in je hoofd kan je ook behoeden voor domme acties. Vandaar dat we het volume iets lager willen zetten. Zodat je wel luistert naar je gevoel, maar je niet laat verleiden om de beren op je pad te gaan knuffelen.

Het belangrijkste doel is om stappen te zetten op weg naar meer ontspanning, plezier en vrijheid met je paard(en)

Een paar veelgestelde vragen

Waarom deels in een groep?

Omdat het fijn is om te ontdekken dat je niet de enige bent die met dit probleem worstelt. Kennismaken met gelijkgestemden voelt als een warm bad en dat is extra fijn als je de koude douche van kritische stalgenoten gewend bent.

Werkt dat wel, online?

Mijn ervaring met online coaching is heel positief. Je zit lekker in je eigen vertrouwde omgeving en kan je favoriete drankje erbij pakken in plaats van de thee of koffie die het net niet is. Verder heb je geen last van reisstress, ben je geen extra tijd kwijt omdat je eindeloos in de file staat, en is het veel makkelijker om een passend plekje in je agenda te vinden als je toch geen rekening hoeft te houden met reistijd.

Er zijn toch ook boeken en gratis workshops over dit onderwerp?

Dat klopt. Helemaal prima als je het eerst nog even zelf probeert, die boeken leest en die gratis workshops volgt. Maar hoe lang probeer je het al zelf? En hoe ver ben je op die manier gekomen? Of merk je dat het eigenlijk alleen maar erger wordt? Het voordeel van dit programma is dat ik de rol op me neem van paard- en mensvriendelijke stok achter de deur. Zodat je echt stappen gaat maken en blijft maken. Ennuh... de mensen die ik tot nu toe heb begeleid zeggen allemaal dat ze het veel eerder hadden moeten doen, omdat ze zich dan een heleboel ellende hadden bespaard. ;-) Maar dat terzijde. Mijn deur staat altijd open om het er vrijblijvend over te hebben, want ik wil natuurlijk niet dat je meedoet als je niet zeker weet dat dit iets voor jou is.