Over mij

(Hester Stasse dus)

Geen rode stieren maar paarden geven me vleugels


Al zo lang als ik het me kan herinneren ben ik gefascineerd geweest door vleugels. Kunnen vliegen leek me het meest fantastische dat er was en dus hoopte ik toen ik klein was vurig dat ik op een dag wakker zou worden met twee vleugels op mijn rug. De eerste keer dat ik paarden zag galopperen wist ik zeker dat die het vermogen moesten hebben om te vliegen. Die wapperende manen, die golvende staarten, de snelheden die ze konden bereiken… Wat een vrijheid! Als paarden maar genoeg ruimte kregen, zouden ze vast opstijgen, leek mij. Dat wilde ik ook. Vandaar dat ik mijn vaders hoofd kaal zeurde om te mogen paardrijden. Helaas zei die “nee”...

Vervangende vleugels

Tja en wat doe je dan? Zoveel mogelijk lezen over voertuigen, monsters en dieren die konden vliegen (inclusief paarden dus) en films en docu’s daarover kijken, was de meest bereikbare strategie. En gelukkig waren er dingen die ik wel mocht doen die heel dicht bij het gevoel kwamen om door het luchtruim te kunnen zweven. Skiën is nog steeds een van mijn favoriete sporten en daar zijn in de loop van de tijd heel hard fietsen, zeilen, snowboarden en nog veel later autorijden (vooral in Duitsland dan) bij gekomen. Ook vakanties in de bergen gaven me het gevoel boven de rest van de wereld uit te kunnen stijgen. Alleen die paarden bleven lange tijd onbereikbaar.


Slootje springen

Nou ja, niet helemaal onbereikbaar, want er waren natuurlijk wel edele viervoeters in de buurt waar ik opgroeide. Dus klom ik over prikkeldraad en sprong ik over sloten om ze over hun zachte neuzen te kunnen aaien, mijn vingers door hun manen te kunnen laten glijden en te genieten als ze een sprintje trokken of gekke sprongen maakten waar ik bij was. Op maneges kwam ik liever niet, want daar stonden de paarden opgesloten in ruimtes die in mijn ogen veel weg hadden van vogelkooien. Geen plek om hun vleugels te kunnen uitslaan met andere woorden.

Mijn naam is Hester Stasse en ik gun ieder paardenmens om te genieten van en met haar paard

Full-time met paarden en mensen werken is een droom die uitkomt! Ik geniet er elke dag weer van.

Het was het niet…

Op mijn veertiende nam ik het heft in eigen handen. Ik had een zomercursus paardrijden mogen doen bij een manege en daarbij hadden we ook gegaloppeerd. Eindelijk wist ik dat mijn vermoeden dat paarden je vleugels konden geven waar was. Dat smaakte naar meer, dus nam ik een krantenwijk. Want als paps het niet kon of wilde betalen, dan deed ik het zelf wel.

Alleen bleek dat galopperen door de bak toch niet echt alles. Want het grootste deel van de rijles sjokten de paarden de figuren die we van de instructrice moesten rijden. En erg veel plezier leken ze daar niet in te hebben. Helemaal voluit mochten ze sowieso niet in de paar minuutjes galop die er per keer inzaten. En dan moesten we ook nog eens de hele tijd de teugels strak houden en de hoofden van de paarden omlaag “kneden”, terwijl ik juist op zoek was naar vrijheid.


My way or the high way

Gedesillusioneerd stopte ik met paardrijden. In plaats daarvan stortte ik me op andere vleugels: die van vliegtuigen. Ik besloot om lucht- en ruimtevaarttechniek te gaan studeren in Delft en bereidde me daarop voor door bij de airscouts te gaan. De paarden galoppeerden vanaf dat moment enkel nog rond op mijn tekeningen en in de fantasyverhalen die ik schreef. Totdat ik jaren later, na 6,5 jaar in Zweden gewoond en gewerkt te hebben, in Noord-Brabant neerstreek en overal paarden zag.

Het begon weer te kriebelen en niet zo’n beetje ook. Voorzichtig volgde ik een workshop natural horsemanship en was blij verrast. Er bleek veel te zijn veranderd in de manier waarop mensen naar paarden keken. Eindelijk was er oog voor hoe paarden zich voelden, wat ze wilden “zeggen” met hun lichaamstaal en wat ze nodig hadden om zoveel mogelijk paard te kunnen zijn. Dit was hoe ik het me had voorgesteld; hier wilde ik meer van weten.

Mentale vleugels

Opnieuw probeerde ik het op een manege, maar daar was helaas nog niet zoveel veranderd. Ik heb het er een tijdje volgehouden; reed braaf de figuren mee, verlangend naar de paar rondjes galop waarin ik weer eventjes kon vliegen. Maar er kwam een kantelpunt waarop ik het niet meer voor mezelf kon rijmen met hoe ik paarden zag. Dus ben ik bij de manege gestopt.

Vervolgens stortte ik me des te enthousiaster op de opleidingen, cursussen en workshops om paardentaal nog beter te leren “verstaan”. En dat had een mooie bijwerking, want doordat ik steeds dichter bij paarden kwam, kwam ik ook steeds dichter bij mezelf. Behalve dat ze me bewust maakten van de spanning die ik onbewust opbouwde, kreeg ik meer en meer in de gaten wat ik wel wilde en hoe ik in het leven wilde staan. Om daarmee verder te komen riep ik de hulp in van een aantal (paarden)coaches die op dezelfde golflengte zaten. En zo vond ik steeds meer rust, ruimte en vrijheid in mijn gedachten - mentale vleugels als het ware.


Los van de grond

Een paar jaar geleden maakte ik tijdens een coachingreeks een tekening van een feniks die zich losrukte van de grond. Een deel van zijn lichaam zat met wortels vastgegroeid aan de gitzwarte grond. Zijn kop en schouders waren bedekt met veren in alle kleuren van de regenboog en hij strekte zijn vleugels uit om richting de zon te vliegen. Zo voel ik me op dit moment: ik ontworstel me steeds meer aan mijn verleden, de tijd waarin ik vooral deed wat er van me verwacht werd en het belangrijk vond wat anderen van me vonden. Mijn vleugels worden steeds sterker en kleurrijker. Nog even en ik laat mijn oude zelf volledig achter me. Dankzij de ondersteuning van mijn coaches en daarnaast zeker dankzij de paarden waar ik nu dagelijks mee werk.


En dit is ook precies wat ik jou gun: dat je samen met je paard je eigen vleugels vindt en jullie lekkerder in jullie vel gaan zitten.


Ben jij er klaar voor om jouw vleugels (opnieuw) te ontdekken? Daar help ik jou en je paard graag bij! Stuur me een berichtje dan bellen we erover.*


Tot gauw!

Hester Stasse, Very Important Horse - Meer plezier, ontspanning en vrijheid met paarden

* Let op: Helaas komen mijn e-mails soms bij je ongewenste berichten/spam terecht, dus kijk daar even als je niet binnen twee werkdagen antwoord van me hebt gekregen.


Buitenrijden vind ik het heerlijkste wat er is. Ik zou graag veel vaker samen met een paard de natuur in willen gaan dan ik op dit moment doe. Omdat ik jou en je paard ook fantastische buitenritten gun, geef ik regelmatig online masterclasses over ontspannen buitenrijden.


En dit is natuurlijk helemaal het ultieme vliegen: boogschieten te paard! Even de teugels volledig uit handen geven deed ik dan ook graag bij Paard en Boog in Kaatsheuvel.

Onder de titel "Vrije Vogels - Als kind waren ze al 'anders' en wilden ze niet bij groepjes horen. Van hun ouders kregen ze het vertrouwen dat ze mochten zijn wie ze waren - dat heeft ze veel gebracht." heeft happi.kids in 2019 vier portretten van Vrije Vogels gemaakt. En daar was ik er een van! Het hele interview met de prachtige foto vind je hier .

Gecertificeerd Gedragstherapeut voor Paarden, Instructeur Paard en Gedrag en Paardencoach...

... EN nog ervaren ook!

Er zijn best wel wat mensen in Nederland die zich gedragsspecialist voor paarden noemen, maar er zijn er weinig met zowel een stevige theoretische als een praktische achtergrond. Mijn naam is Hester Stasse en ik ben een echte gedragsspecialist voor mens en paard . Ik ben zowel gediplomeerd Instructeur Paard en Gedrag (via e-quine.com , de opleiding van Annemarie van der Toorn), Centered Riding Instructor Level I en Paardengedragstherapeut (via de Tinley Academie , waar ik zelf ook docent ben geweest), als gediplomeerd Coach met Paard als Spiegel (via HorSense ).

De afgelopen jaren heb ik onder de naam Man en Paard Coaching veel mensen en hun paarden geholpen om beter met elkaar te leren communiceren, zowel ter plaatse als op afstand. Daarnaast schrijf ik artikelen en blogs , geef ik (gast)lessen, presentaties en (online) masterclasses zodat ik nog meer mensen kan helpen om paardengedrag beter te begrijpen. Nu is dat de noemer waaronder ik mensen coach met behulp van paarden.

Onder de vlag Very Important Horse richt ik me niet enkel op de training van je paard, maar ondersteun ik ook jou om je boodschap beter over te brengen en steviger in je schoenen te gaan staan.

Ik geniet er telkens enorm van om te zien wat er gebeurt als een paardeneigenaar of -verzorger begrijpt waarom haar/zijn (verzorg)paard zo reageert. Dat zorgt voor rust en het vertrouwen dat er licht is aan het eind van de tunnel. Ik help je om je droom waar te maken: een ontspannen en harmonische relatie met je paard, zodat ook jullie samen een winnende combinatie worden - of je nou wedstrijden wilt rijden, het liefste grondwerk doet, of lekker met je paard op buitenrit gaat.


Plezier, ontspanning en vrijheid met je paard - dat gun ik jou ook!

Ik ondersteun jullie graag om ervoor te zorgen dat je (weer) kunt genieten van en met je paard. Neem contact op via de telefoon, WhatsApp of de mail , dan vertel ik je graag wat ik voor jullie kan betekenen.


Hester Stasse, Very Important Horse

PS: Helaas komen mijn e-mails soms bij je ongewenste berichten/spam terecht, dus kijk daar even als je niet binnen twee werkdagen antwoord van me hebt gekregen.

Dit ben ik met mijn vorige bijrijdpaard Boy

Hester Stasse van Very Important Horse

Je paard echt begrijpen - dat helpt zoveel om jullie band te versterken.

Publiceren over paardengedrag en onze eigen invloed op onze favoriete vierbeners doe ik graag. Ik schrijf of schreef behalve voor mijn eigen website ook regelmatig artikelen en (gast)blogs in paardenbladen als Level Up, Bit (online en in de Minigids) en op verschillende paard-gerelateerde websites, zoals die van Tinley Academie (TINFO Paard), e-quine.com en de PaardenOppasService.

Mocht jij op zoek zijn naar een (gast)blog of artikel, stuur me dan graag een bericht met je voorstel.