Blogs en Artikelen

Hartstikke leuk dat je meer wilt weten over paardengedrag en hoe je je trainingen leuker kunt maken voor jezelf en je paard! Kijk even in de Index om snel informatie te vinden over het onderwerp waar jij naar op zoek bent.

Hartelijke groet,

Hester Stasse, Very Important Horse - Meer ontspanning, plezier en vrijheid met paarden

PS: Gemiddeld 1 keer per week (tenzij ik iets belangrijks te melden heb) inspiratie voor jou en je Very Important Horse(s) in je inbox? Laat je naam en mailadres achter via deze link.


Problemen bij de Trailer: Waarom sederen problemen kan veroorzaken of verergeren

NB: Het paard en de trailer op de foto zijn enkel ter illustratie en hebben niets met het onderwerp van deze blog te maken.

Regelmatig krijg ik een telefoontje, e-mail of berichtje via WhatsApp of Facebook van een paardeneigenaar die zijn paard met geen mogelijkheid de trailer in krijgt. Als we de situatie bespreken blijkt bij sommige eigenaren dat hun paard dat gedrag pas is gaan vertonen nadat het gesedeerd vervoerd is. Voor die tijd laadde hij probleemloos, of zo nu en dan wat stroef maar verder prima. Helaas weet nog niet iedereen dat gesedeerd vervoeren tot (ernstigere) trailerlaadproblemen kan leiden. Waarom? Daar vertel ik je graag meer over in dit tweede deel van mijn artikelreeks over problemen bij de trailer.


Eerst een kort inleidend verhaaltje…

Rechtop in mijn bed zit ik. Hoorde ik nou iets op de begane grond? Een geluid dat de konijnen niet kunnen maken? Ik spits mijn oren. Niets, behalve het bonken van mijn hart. Zachtjes laat ik mijn hoofd terug op mijn kussen zakken.

En verstar.

Daar was het weer. Een stem? Twee stemmen. Gedempt, maar toch duidelijk. Mannenstemmen. De ene ietsje lager dan de andere. Zouden het inbrekers zijn? Ik bal mijn vuisten. Wat anders…

Zo zacht ik kan schuif ik mijn voeten in mijn pantoffels. Van onder mijn nachtkastje trek ik een stok tevoorschijn. Er zit een scherpe punt aan. Keertje met een zakmes zitten slijpen bij een kampvuur. Nooit geweten dat mijn huisvlijt van toen ooit nog van pas zou komen.


Ik sluip naar beneden. Twee mannen in donkere jassen en met een lampje op hun voorhoofd staan voorovergebogen bij een kast. De ene houdt een la in zijn handen, terwijl de andere een sporttas voor hem openhoudt. Verder is mijn woonkamer leeg.


Leeg!

Op die ene kast na zijn alle wanden kaal, mijn meubels zijn weg en zelfs de tapijten zijn verdwenen. Waar normaal mijn stapels boeken op me liggen te wachten, verraden de stofloze plekken waar ze gelegen hebben.

Wel ********! Ik adem iets te hard uit.

De mannen draaien zich met een ruk om. Ik knijp mijn ogen dicht als twee lichtstralen in mijn gezicht schijnen. Een enorme woede borrelt vanuit mijn tenen in me op. Ik spring op de twee af met mijn stok in de lucht, schreeuw een oerkreet…

Alleen…


… sta ik nog precies waar ik stond. Mijn armen reageren niet. Mijn voeten bewegen geen centimeter van hun plek. En die woeste kreet… klinkt als een gedempt “glurh…”


De mannen wisselen een blik uit. Een glimlach verspreidt zich over hun gezichten. Ze halen hun schouders op en gaan door met het legen van de schuiflade.

Ondertussen probeer ik uit alle macht om die sprong alsnog te maken. Inwendig kook ik. En word ik steeds banger. Wat is dit? Waarom luistert mijn lichaam niet naar me? Wat kan ik hieraan doen? Help!

Ik weet een voet te verplaatsen. Ongeveer 2 centimeter. Kom op, je kan het! Zweetdruppels prikken in mijn ogen. De kamer lijkt te kantelen. Of ben ik dat? Ik verplaats mijn voeten om stabieler te staan. Weer lijkt het alsof het signaal zich door een lading stroop moet worstelen. De kamer maakt slagzij de andere kant uit. Ik wankel, val richting de muur. Mijn handen bewegen in slow motion omhoog om de klap op te vangen. Ik bonk met mijn gezicht tegen het stuc. Een scherpe pijnscheut vlijmt door mijn voorhoofd, neus en wang. Een paar seconden daarna voel ik pas de ruwe muur onder mijn vingers.

De ene man laat de la op de grond vallen, terwijl de andere de sporttas dichtritst. Ze lopen langs me heen naar de voorgang. Een van de mannen knipoogt naar me terwijl hij de deur achter zich dichttrekt En het enige wat ik kan doen is ze volgen met mijn ogen. Ik wil opspringen, ze te lijf gaan, mijn spullen terugpakken, schreeuwen, grommen… iets! Maar nee. Ik blijf verkreukeld op de trap liggen. Machteloos.


Dan zit ik rechtop. In mijn bed. Met een pyjama die doordrenkt is van het zweet en een hart dat een paar versnellingen te hoog zit.


Het was een droom…

Of beter gezegd: een nachtmerrie. Voor schrijvers is zo’n einde aan een verhaal een doodzonde. Mij gebeurde dit een tijdje terug in het echt. Ik droomde het echt, bedoel ik. En het was zo realistisch dat ik na een paar diepe ademhalingen heel zachtjes de trap af ben gegaan om even te checken of die twee inbrekers niet echt mijn benedenverdieping aan het leeghalen waren. De konijnen keken vreemd op toen ik om het hoekje gluurde.


Heb je na dit verhaal een beetje een idee hoe het voelt om opgesloten te zitten in je eigen lichaam? Dan kan je je enigszins voorstellen hoe een paard zich voelt als hij gesedeerd vervoerd wordt.


Sedatie doet namelijk twee dingen met een paardenlichaam:

  • Het versuft en verlamt je paard, terwijl hij zich wel volledig bewust is van wat er gebeurt.
  • Het veroorzaakt coördinatieproblemen, waardoor je paard moeite heeft om in balans te blijven en soms zelfs valt.

Net zoals bij mij in mijn droom kan hij dus niet vechten of vluchten en heeft hij zijn ledematen niet meer onder controle. Maar net als ik krijgt hij wel alles mee.


Sommige middelen hebben zelfs nog als bijwerking dat ze de geluidsgevoeligheid van je paard verhogen

Ik weet niet of je weleens in een trailer hebt gestaan tijdens het vervoer, maar in de meeste is het een lawaai van jewelste. Er kraakt, rammelt en tikt van alles. En paardenoren zijn een stuk scherper dan de onze. Als dan ook nog eens de volumeknop verder wordt opengedraaid doordat de sedatie als bijwerking heeft dat het de geluidsgevoeligheid van je paard verhoogt, kan je je voorstellen dat zo’n ritje een diepe indruk achterlaat.


Wat sedatie trouwens niet doet is de angst verminderen die je paard voelt

Sedatie helpt je paard NIET om zich minder bang te voelen. Met andere woorden, is hij al wat onzeker in een trailer, dan zal dat niet minder worden. En de paniek die hij waarschijnlijk zal voelen als hij zich niet (goed) kan bewegen helpt natuurlijk ook niet. Daarnaast heeft sedatie ook geen pijnstillende werking. Stoot je paard zich - en die kans is groter dan normaal vanwege de extra moeite die hij heeft om zijn evenwicht te behouden - of heeft hij om een andere reden pijn, dan komt die even hard binnen als normaal.

Al deze factoren zorgen ervoor dat het risico groot is dat je paard nog angstiger wordt tijdens het vervoer dan hij misschien al was, of dat hij na gesedeerd vervoerd te zijn opeens de trailer niet meer in wil.


Vandaar dat ik je echt zou willen afraden om je paard gesedeerd te vervoeren

Natuurlijk zijn er uitzonderingen. Is het een kwestie van leven of dood, dan heb je geen keuze; dan kan het zijn dat je je paard wel een beetje moet verdoven om hem veilig mee te krijgen. Maar is dat niet het geval, dan raad ik je echt af om dat te doen. Ga dan alsjeblieft aan de slag met trailertraining. En begin daar het liefst mee tenminste een maand voordat je op pad moet.


Je paard zal je dankbaar zijn!


Ben jij weleens gedwongen geweest om je paard gesedeerd te vervoeren? Hoe ging het trailerladen daarna? Ik hoor graag jouw ervaringen.


Hester Stasse, Very Important Horse - Meer ontspanning, plezier en vrijheid met paarden

PS: Je kunt je paard wel helpen om zich iets minder gespannen te voelen door hem een fytotherapeutisch middel als PUUR Onrust/Calm te geven voordat je met de trailer op stap gaat. Wel goed om je daarbij te realiseren dat een supplement of (genees)middel nooit een vervanging kan zijn voor een goed opgebouwde training. Door positieve ervaringen op te bouwen, help je je paard om meer vertrouwen te krijgen in het vervoer met zo'n apparaat dat compleet tegen de natuur van paarden ingaat . Kan jij hulp gebruiken bij het inladen, afsluiten, vervoeren of uitladen van je paard in een trailer of vrachtwagen? Stuur me een mail , of app me , dan vertel ik graag wat ik voor je kan betekenen.

PPS: Het eerste deel van deze artikelserie over problemen bij de trailer gemist? Je vindt het hier.

PPPS: Staat je paard eindelijk in de trailer en vraag je je af hoe je dan verder moet? Lees dan het derde deel in deze artikelreeks over problemen bij de trailer .


Op de hoogte blijven van mijn blogs en artikelen?

Laat dan je naam en mailadres achter via deze link .