Blogs en Artikelen

Hartstikke leuk dat je meer wilt weten over paardengedrag en hoe je je trainingen leuker kunt maken voor jezelf en je paard! Kijk even in de Index om snel informatie te vinden over het onderwerp waar jij naar op zoek bent.

Hartelijke groet,

Hester Stasse, Very Important Horse - Meer ontspanning, plezier en vrijheid met paarden

PS: Gemiddeld 1 keer per week (tenzij ik iets belangrijks te melden heb) inspiratie voor jou en je Very Important Horse(s) in je inbox? Laat je naam en mailadres achter via deze link.


Achtervolgingswaanzin

Sommige spannende situaties tijdens je buitenrit kan je helaas niet voorkomen


Zoals mensen die in hun onwetendheid of enthousiasme op een manier reageren die je paard nog verder van slag af maakt. Die bijvoorbeeld achter een struik gaan staan als je paard en jij eraan komen, zodat je paard denkt dat er een tijger op hem zit te wachten. Vlak achter je paard aan gaan rijden met een auto of ander voertuig is ook zo'n voorbeeld.


Zo'n situatie maake ik een paar jaar geleden een keer mee tijdens een rit door een bos waarin normaalgesproken geen auto's rijden. Dat was dus ook de reden dat ik niet op die situatie had getraind. Terwijl we rustig aan het stappen waren, draaide er plotseling een personenwagen het bospad op achter mij en mijn paard - laten we hem maar weer Bonfire noemen. ;-) Nou reed de bestuurder weliswaar stapvoets , maar hij deed dat zo dicht achter ons dat zijn bumper zo'n beetje Bonfires staart aanraakte. Dat hielp niet. Dingen en dieren die een paard achtervolgen triggeren sowieso hun vluchtinstinct . Zitten ze een paard vlak op de hielen, dan is het helemaal code rood.


Zo ook voor Bonfire

En het pad was niet veel breder dan die ene auto, terwijl er diepe geulen aan weerszijden liepen zodat we ook niet even konden blijven staan om hem erlangs te laten. Uiteraard waren er ook geen inhammen of zijpaden in zicht, dus moesten we door blijven rijden totdat het pad breder werd of er eindelijk wel een aftakking kwam. Ik probeerde over mijn schouder oogcontact te zoeken met de bestuurder. Die keek glimlachend door me heen. Ik maakte een gebaar om rustiger te rijden. Geen verschil in snelheid. Zenuwachtig schouderophalend keerde ik me maar weer om.


Na een meter of 50 veranderde Bonfires gedribbel in draf

En nog 50 meter verder, toen de auto harder was gaan rijden zodat hij ons nog steeds letterlijk op de hielen zat, ging hij over in galop. De afstand tussen de voorbumper en Bonfires staart bleef daarbij bizar klein; kennelijk kwam het niet in de bestuurder op dat een hoefafdruk in de motorkap aerodynamisch gezien geen aanrader is en ook esthetisch gezien niet door iedereen zal worden toegejuicht. Ik was op dat moment nog niet bezig met hoe je zelf zo zen mogelijk wordt in zo'n situatie, dus vlogen de rampscenario’s door mijn hoofd, terwijl mijn lichaam een en al verstijfde angst was. In groeiende paniek probeerde ik Bonfire terug te rijden, maar het takt van zijn kataklop-kataklop werd steeds hoger. Ik weet niet meer voor wat ik de bestuurder allemaal heb uitgemaakt, maar erg positief was het niet, kan ik je vertellen.


Gelukkig kwam er na ongeveer een kilometer...

...eindelijk een mogelijkheid om Bonfire van het pad af te sturen en een heuveltje op te laten galopperen. Waar hij overigens even hard weer vanaf stuiterde zodat hij alsnog bijna in onzachte aanraking kwam met de voorbumper van de auto. Dat zorgde ervoor dat hij nog een paar kilometer per uur sneller ging galopperen en we ondertussen zo'n beetje in rengalop zaten.


Ondertussen had ik het niet meer

De vorige keer dat dat gebeurde was het goed afgelopen, maar nu, met die auto? En die ongelooflijk stomme bestuurder? In paniek rukkend aan de teugels wachtte ik tot de onvermijdelijke doffe klap zou komen. Wild gehinnik, door de lucht maaiende benen, brekende botten en heel veel pijn.


Dat kwam gelukkig niet.

Wat er vijftig meter verder wel kwam was een verbreding in het pad. De auto passeerde, Bonfire kwam tussen de bomen op een tweede heuveltje terug naar stap, maar het duurde nog een hele tijd voordat we allebei dusdanig tot rust waren gekomen dat we zonder trillende beentjes aan de terugweg durfden te beginnen.


*****


Had ik op dat moment geweten wat ik had kunnen doen om mezelf zoveel mogelijk te ontspannen en iets constructiever te blijven nadenken, dan had dat Bonfire en mij ongetwijfeld geholpen. Vandaar dat ik morgen graag met je deel wat voor dingen jij kunt doen om een spannende situatie net iets behapbaarder te maken voor jou en je paard.


Wat heb jij meegemaakt met mensen die niet snapten wat jou en je paard zou kunnen helpen in plaats van de situatie nog erger te maken?


Hester Stasse, Very Important Horse - Meer ontspanning, plezier en vrijheid met paarden

PS: Meer weten over wat jou en je paard allemaal kan helpen om ontspannen buitenritten te maken? Dan is de online masterclass "Ontspannen Buitenrijden en Wandelen met je Paard" iets voor jou. Ik behandel in zo'n 2,5 uur de meest voorkomende problemen tijdens buitenritten en overlaad je met tips. Kijk gauw even hier wanneer de volgende is en claim je plek.


Op de hoogte blijven van mijn blogs en artikelen?

Laat dan je naam en mailadres achter via deze link .