"Wees nou maar gewoon jezelf." Die opmerking heb zoooo vaak gehad door de jaren heen. "Gewoon". Ondertussen krijg ik milde uitslag op mijn derrière van dat woord. Voor mij was mezelf zijn namelijk allesbehalve gewoon. Als ik mezelf was en bij elk paard stopte om kennis te maken, dan kreeg ik commentaar. Als ik mezelf was en met mijn favoriete muziek stond mee te blèren of mee te rammen op mijn elektrische gitaar, dan kreeg ik commentaar. Als ik mezelf was en een stel veren in mijn haar stak omdat ik dat gaaf vond, dan kreeg ik commentaar. Als ik mezelf was en zei of schreef wat ik dacht, dan kreeg ik commentaar.

Soms kom ik mensen tegen die hun neus ophalen voor wat zij zien als stomme trucjes doen met je paard. En als ik heel eerlijk ben, hoorde ik zelf een paar jaar geleden ook bij die groep. Ondertussen weet ik beter en ik vertel je graag waarom ik "bekeerd" ben!

YES! Clickertraining en targettraining (clickertraining waar je een target bij gebruikt) worden steeds populairder! Supergoed nieuws voor de paarden, want met iets leuks of lekkers kom je op een fijne manier even ver en vaak juist een stuk verder dan met iets vervelends. Net zoals dat je meer vliegen vangt met honing of stroop dan met azijn, zeg maar. Dus als je uit bent op een relatie met je paard waar zowel je paard als jijzelf blij van wordt, is clicker- en/of targettraining een aanrader om je paard nieuwe dingen te leren en problemen op te lossen. Hier zijn tips om de valkuilen van clicker- en targettraining te vermijden.

Een round pen of longeercirkel is natuurlijk mega-handig als je je paard in een cirkel om je heen wilt laten lopen. Soort van longeren/loswerken voor dummies. Alleen... kan het gebeuren dat niet alleen jij er een beetje draaierig van wordt, maar je paard ook de weg kwijtraakt. Lichamelijk, maar ook geestelijk. Ik vertel je graag hoe dat zit.

Wat ben ik ongelofelijk trots op deze knappe kerel! 🤩🐴 Want ik kan me nog goed herinneren hoe hij de eerste keer reageerde toen ik een dekzeil in de bak had gelegd en Harrie vroeg daar overheen te stappen. #doehetzelfmaar 🖕

Voor iemand die zijn verjaardag zelden viert is het misschien vreemd: ik ben gek op feestjes. Voor paarden en hun eigenaren welteverstaan, want als er iets is waar ik een #blijei van word dan is het wel een #blijpaard in combinatie met zijn enige eigenste #blijmens. Nou zijn er veel paarden die van bekappen zelf een feestje maken, alleen worden de bekapper en het bij het paard behorende mens daar meestal niet blij van. In deze blog geef ik een paar simpele party-tips.

Zo nu en dan kan ik die paarden met hun scherpe oren, gevoelige neus, +/- 340 graden zicht rondom en hun bizar snelle reactievermogen achter het behang plakken! 🤬🐴

"Jij begrijpt die paarden gewoon te goed," zegt ze met een glimlach, terwijl ik het zadel en hoofdstel terughang. 😏🐴

Onderzoekster Sue Dyson heeft de afgelopen jaren meer dan 400 paarden onderzocht om een ethogram (gedetailleerde beschrijving van gedrag) te ontwikkelen voor de signalen die paarden kunnen geven als ze pijn hebben terwijl ze bereden worden. De Engelse is heel gepassioneerd over dit onderwerp omdat er zoveel onbegrip en struisvogelpolitiek voorkomt in de paardenwereld. Om die reden heeft ze een korte documentaire laten maken waarin we een jonge amazone volgen wiens paard steeds moeilijker te berijden was.

Wat mij betreft is deze documentaire verplichte kost voor iedereen die paardrijdt, paarden traint en/of lesgeeft. Want hoe eerder je actie onderneemt om de pijn op te lossen, hoe fijner voor het paard en hoe veiliger voor de berijder. Voor de mensen die de Engelse taal best een uitdaging vinden, heb ik de belangrijkste punten en uitspraken in dit artikel samengevat.

Mijn recept voor 1 portie paardje pesten zorgde voor heel wat reacties, zowel online als offline. Een van de vragen die regelmatig terugkwam was "Maar hoe zit het nou; ben jij dan helemaal tegen druk?" dus daar ga ik graag even op in.