Kortwiek jij jezelf?

Kortwiek jij jezelf onbewust?

 

In mijn blog "Geen rode stieren maar paarden geven mij vleugels" had ik het over hoe paarden mij meer vrijheid hebben gegeven. En over hoe mijn coaches me vervolgens hebben geholpen om mijn vleugels verder te ontwikkelen en krachtiger te maken. Een van de meest confronterende onderdelen daarvan was dat ze me bewust maakten van hoe ik mezelf kortwiekte. Bepaalde woorden en zinnen die ik zei of dacht hadden het effect dat ze me kleiner maakten, me hulpeloos deden voelen en dat ik zelfs volledig onbelangrijk was. En daardoor hield ik mezelf lange tijd onbewust aan de grond…

 

Tot voor kort reageerde ik steevast met uitspraken als “Ik vind dat moeilijk,” “Dit is lastig voor mij,” “Ik kan het gewoon niet,” of “Dat lukt me nooit” als iemand suggereerde dat ik iets heus wel onder de knie zou krijgen. Op een gestructureerde manier mijn administratie bijhouden bijvoorbeeld. Of elke dag een korte meditatie doen om mijn continue gedachtenstroom heel eventjes stop te zetten. Of een realistische indeling van mijn agenda maken in plaats van 10 dingen op een dag plannen waarvan ik er dan hooguit de helft voor elkaar kreeg. En aan zo’n uitspraak plakte ik dan een bijzonder aannemelijke reden waarom ik dacht dat ik er niet in zou slagen.

Heel lang dacht ik dat het niets uitmaakte als ik zoiets dacht of zei. Want het waren toch maar woorden? Wat kunnen die nou doen? En als ik me echt in zou zetten, dan zou het misschien wel lukken. En misschien ook niet. In het laatste geval had ik dan nog gelijk gehad ook met mijn reactie.

 

Een mooie bevestiging! Toch?

 

Alleen begon me een gegeven moment op te vallen dat ik niet verder kwam op een aantal punten. Ik was hartstikke actief bezig om mijn bedrijf te ontwikkelen, maar de resultaten bleven achter bij de energie die ik erin stak. En dan kan je twee dingen doen: je kop in het zand steken en doorbuffelen in de hoop dat het ooit goedkomt, of jezelf in de spiegel aankijken en je afvragen of er misschien iets niet klopt aan hoe je jezelf ziet.

Die eerste optie leek me eigenlijk al gelijk niets. Ik had namelijk al vaker gehoord dat als je blijft doen wat je altijd deed, je ook het resultaat krijgt wat je altijd kreeg. Een logica als een koe. Met de tweede mogelijkheid aan de gang gaan leek me daarom een beter plan. Want als ik onbewust niet in mezelf geloofde, hoe kon ik dan verwachten dat anderen dat deden?

 

Dat was dus voor mij het moment om een coach op te zoeken.

 

Een van de dingen waar ik tijdens de sessies mee werd geconfronteerd waren mijn gedachten. Om precies te zijn: hoe negatief mijn gedachten waren. Want als perfectionist is het natuurlijk nooit goed genoeg, dus gaf ik mezelf graag op mijn donder als iets in mijn ogen ondermaats was. Alsof dat feit alleen al nog niet vervelend genoeg was. Zeker voor een perfectionist. Nee, ik gaf mezelf graag nog even een trap na door mezelf uit te schelden voor klungel, kluns, stommeling, autist en nog een paar ergere dingen, die ik maar even niet zal herhalen. Laat ik zeggen dat ik heel creatief was en de lijst lang. Toen ik me dat realiseerde ging ik opletten op wat ik zei en dacht. En werd ik me bewust van hoeveel mentale schoppen ik mezelf verkocht per dag.

 

Eerlijk gezegd trapte ik mezelf bont en blauw.

 

Ik merkte wel een verschil in hoe ik mezelf behandelde als het ging om nieuwe dingen leren of beter worden in iets waar ik niet goed in was. Bij sporten en hobby’s kon ik me best voorstellen dat dat ging lukken en gaf ik mezelf de ruimte om te groeien. Maar bij belangrijke dingen zoals de activiteiten rond mijn bedrijf, of de manier waarop ik mezelf in het leven had gezet was het compleet anders. Daarbij sneed ik mezelf al de pas af voordat ik begonnen was. Dat was lastig, moeilijk, kon ik niet of lukte me nooit. Bijkomend voordeel van die uitspraken was dat ik het gras voor de voeten van de mensen om me heen wegmaaide, want als het dan inderdaad niet goed ging, hoefden ze in ieder geval niets te zeggen. En kon ik weer trots zijn op mijn zelfkennis.

 

Maar was het eigenlijk wel zelfkennis?

 

Het lijkt zo weinig voor te stellen als je zegt dat je iets niet kan, of zelfs nooit zou kunnen. Het vervelende is alleen dat zo’n uitspraak als een self-fulfilling prophecy werkt. Het effect daarvan was dat ik de vleugels die ik aan het ontwikkelen was onbewust kortwiekte!

 

“Whether you think you can, or you think you can’t, you're right” [Henry Ford]

 

Ik heb deze uitspraak van Henry Ford al eens eerder aangehaald in een van mijn blogs ( “Ik heb het nog nooit gedaan, dus ik denk dat ik het wel kan” ) en hier is hij net zo goed op zijn plaats. Als ik zeg dat ik het niet kan, dan kan ik het ook niet. Ik heb met die woorden als het ware de deur dichtgegooid voor de mogelijkheid dat ik het wel zou kunnen.

Nou kan ik de gedachte “Ik kan het niet” natuurlijk vervangen door “Ik kan het wel.” Alleen is het punt daarvan dat mijn innerlijke criticus dan gelijk van zich laat horen. En terecht. Want ik heb gelijk als ik zeg dat ik iets nieuws niet gelijk voor 100% onder de knie heb de eerste keer dat ik het doe. Wat wel waar is, is dat ik het NOG niet kan. Want ik kan het wel leren. Er beter in worden. Stappen zetten om mijn doel te bereiken. En dus zijn “Ik ben op weg om dit te kunnen” of “Ik leer om te …” of “Ik geloof dat ik dit binnenkort wel kan” gedachten die wel kloppen.

 

Als je de deur op een kier zet…

 

… zoals een van mijn coaches altijd zegt, dan heeft je innerlijke criticus geen weerwoord. Want als ik de reactie “Ik kan mijn administratie niet op een gestructureerde manier bijhouden” vervang door “Ik leer om mijn administratie op een gestructureerde manier bij te houden” dan is dat volkomen realistisch. En dat geldt net zo goed voor jou. Denk je regelmatig “Ik kan mijn paard niet op een normale manier naar de wei brengen,” dan is het een goed idee om die gedachte te vervangen door “Ik leer om mijn paard op een normale manier naar de wei te brengen.” Of “Ik ben slecht in netwerkgesprekken” door “Ik ben steeds een beetje beter in het houden van netwerkgesprekken.”

 

Maar om de gedachte die de deur dichtsmijt te vervangen door eentje die de deur op een kier zet, moet je natuurlijk wel weten wat je denkt.

 

Stap 1 is dan ook je bewustworden van je negatieve gedachten.

Want als je weet wat je doet, kan je er iets aan veranderen. En dat geldt ook voor wat je denkt. Ga eens in de schoenen van je beste vriendin of vriend staan en luister naar wat jij gedurende de dag tegen jezelf zegt. Hoor je iets waarvan je denkt “Hé, doe’s lief!” dan grijp je in. Ennuh… ik weet uit eigen ervaring dat dat best confronterend kan zijn. Het gebeurt namelijk veel vaker dan je denkt. Vraag vervolgens - nog steeds in je rol van beste vriend(in) - “Hoor je wat je zegt?” en kijk dan “samen” kritisch of de gedachte eigenlijk wel waar is. [Spoiler: in 99% van de gevallen zal dat niet zo blijken te zijn.]

 

Stap 2 is elke negatieve gedachte vervangen door een die de deur op een kier zet.

Let op: dus niet opeens wagenwijd open want dat werkt echt niet. Het moet geloofwaardig zijn, dus gebruik dingen als “Ik ben op weg om *** te kunnen”, “Ik leer om te ***", “Ik ben bereid om te geloven dat ik *** kan” of “Ik zet elke dag een stap om mijn doel *** te bereiken”. Ennuh… kijk ook gelijk even of je de scheldwoorden die je voor jezelf hebt gereserveerd kunt vervangen door iets vriendelijkers. #doeslieftegenjezelf ;-)

 

Als je op deze manier consequent aan de slag gaat met wat je denkt, zal je merken dat je mentale vleugels gaan groeien. En echt, dan blijk je zoveel meer te kunnen dan je denkt!

 

Hester Stasse, Very Important Horse - Meer ontspanning, plezier en vrijheid met paarden

PS: Keertje samen gratis kijken naar je gedachten en hoe je die positiever kunt maken? Stuur me een bericht via de mail of WhatsApp met de dagen en tijden dat jij kan, dan bel ik je!

Op de hoogte blijven van mijn blogs en artikelen?

Laat dan je naam en mailadres achter via deze link .